Διαταραχές εκσπερμάτισης και υπογονιμότητα

Υπάρχουν διαταραχές στην εκσπερμάτιση που προκαλούν υπογονιμότητα;

Οτιδήποτε παρεμποδίζει την περισταλτική λειτουργία του σπερματικού πόρου και την συστολή του αυχένα της κύστης μπορεί να οδηγήσει είτε στην αδυναμία εκσπερμάτισης είτε στην παλίνδρομη εκσπερμάτιση. Η παλίνδρομη εκσπερμάτιση διαγιγνώσκεται με εξέταση ούρων για σπέρμα αμέσως μετά μια εκσπερμάτιση. Αντίθετα, σπέρμα δεν θα είναι παρόν στα ούρα ενός ασθενή με αποτυχία εκσπερμάτισης, η οποία πρέπει να διαγνωσθεί από την κλινική εξέταση.

Τα αίτια της παλίνδρομης εκσπερμάτισης διαιρούνται σε ανατομικά και λειτουργικά, επειδή αυτές οι κατηγορίες καθορίζουν και την αποτελεσματική θεραπεία. Οι ασθενείς με παλίνδρομη εκσπερμάτιση από τις ανατομικές αιτίες συμπεριλαμβανομένης της χειρουργικής επέμβασης στον αυχένα της κύστης και της αφαίρεσης του προστάτη δεν αποκρίνονται στην φαρμακευτική θεραπεία. Αντίθετα, οι ασθενείς με παλίνδρομη εκσπερμάτιση απότοκο νευρολογικών ανωμαλιών, με διαβητική νευροπάθεια, πολλαπλή σκλήρυνση, ή μετά από οπισθοπεριτοναϊκές χειρουργικές επεμβάσεις μπορούν να ανταποκριθούν στην φαρμακευτική θεραπεία. Η φαρμακευτική θεραπεία επιτυγχάνει, αν δεν υπάρχουν ανατομικές – χειρουργικές αλλαγές στον αυχένα της κύστης. Ειδάλλως μπορεί να συλλεχθεί σπέρμα από τα ούρα αμέσως μετά την παλίνδρομη εκσπερμάτιση και να χρησιμοποιηθεί για εξωσωματική.

Οι κακώσεις της σπονδυλικής στήλης είναι αιτία πλήρους αδυναμίας για εκσπερμάτιση και οι ασθενείς αυτοί δεν απαντούν στην φαρμακευτική θεραπεία. Σε περιπτώσεις που το τραύμα είναι πάνω από το επίπεδο του Θ10 η εκσπερμάτιση μπορεί να επιτευχθεί με την βοήθεια ειδικών συσκευών πεϊκής δόνησης ή ηλεκτροδιέγερση. Σε περίπτωση διαταραχών της εκσπερμάτισης που δεν ανταποκρίνεται σε ηλεκτροδιέγερση ή διέγερση με δονήσεις, τα σπερματοζωάρια μπορούν να συλλεχθούν χειρουργικά για τη διενέργεια ICSI.